Selamat datang, time flies when you’re having fun!

WOW wat een indrukken, nieuwe woorden, verschillende nieuwe mensen en genietmomentjes! We hebben echt al veel gedaan en gezien. Ik zal proberen wat kort en bondig te schrijven, maar aangezien mijn motto is, ‘om een kort verhaal lang te maken’, zal dat nog best lastig worden haha!
Ik zit hier nu bijna zes weken dus vond het maar eens hoog tijd voor een reisverslag om jullie een beetje op de hoogte te houden!

Na een goede vlucht, zonder een oog dicht te doen zijn Dianthe en ik helemaal veilig aangekomen op Kuta, Bali. We waren best kapot en hebben daarom lekker chill gedaan en aan het zwembad gelegen, maaar natuurlijk ook even Bintangtime (Indonesisch biertje)!
‘s Avonds wilde we een drankje gaan doen, waar we gratis een club binnen mochten met super leuke live muziek die overging in een dj. Super leuke sfeer en leuke mensen ontmoet, onder andere Vnd die ons uitnodigde om de volgende dag te leren surfen. Dat leek ons natuurlijk hartstikke gaaf, dus toen we lekker een beetje uit hadden geslapen zijn we naar het strand gelopen en hebben we een surflesje gepakt! Daarna hebben we echt nog gelachen en hebben Vnd en Joman ons meegenomen naar een pasar malam (nachtmarkt), waar we echt super lekker hebben gegeten! Door zo met lokale mensen te praten gaat het leren van de taal echt een stuk makkelijker. Om het lezen voor jullie een beetje leuk te maken, zal ik ook af en toe wat Indonesische woorden erin gooien. Verwacht dus maar een flinke overhoring als ik dadelijk terug ben in NL haha!

Na twee leuke dagjes Bali, doorgevlogen naar Lombok. De vliegreis was echt opstijgen en dalen, dus we waren er zo! We werden opgewacht door Mindie en haar man Apip van het bemiddelingsbureau. Hun brachten ons naar een supergave Warung (eettentje langs de weg). Waar we heel lekker hebben gegeten met super gaaf uitzicht over de sawa’s.
Het huisje waar we wonen is echt super chill, hier wordt het wel goed vertoeven de komende vijf maanden! De eerste paar dagen hebben Mindie en Apip ons, samen met hun monyet kecil (kleine aap) Demian een paar dingen van Lombok laten zien. Lombok is echt zo’n ontzettend mooi eiland, dat is echt niet te geloven. Alle baaitjes waar we tot nu toe zijn geweest zijn stuk voor stuk prachtig! Vanaf de scooter is het landschap ook echt goed te zien, krijg er soms gewoon chickenskin van, en dat is niet van de kou, want dat is het hier verre van.
Het scooter rijden was even wennen, zo aan de linker kant van de weg, maar het is uiteindelijk gewoon hartstikke simpel. Super fijn om lekker mee op pad te gaan! Dan rij ik zo lekker (heel vaak zingend), op m’n brompony en dan moet ik echt opletten dat ik niet te veel om me heen ga lopen gapen, want dan gaan er ongelukken gebeuren haha..

De woensdag nadat we aan zijn gekomen had ik m’n eerste stagedag. De school staat er pas twee jaar dus het is een mooi, nieuw gebouw. De mensen zijn er heel open en je wordt gelijk voor van alles uitgenodigd om te gaan doen. Er zijn gelukkig een aantal Engels sprekende leraren bij mij op school, maar dat neemt niet weg dat het met de communicatie soms erg lastig is. De structuur en discipline zijn ook heel anders op school, je kunt gerust zeggen dat die er niet echt is, ik heb hem in ieder geval nog niet echt ontdekt haha. Je merkt dat ze stagiaires niet echt gewend zijn (bijvoorbeeld aan de leerlingen die zelfs handtekeningen kwamen vragen aan mij ;p), waardoor je je verwachtingen, ideeën en plannen, vaak en goed moet uitleggen. Dit kan soms best vermoeiend zijn, zeker als blijkt dat ze je toch niet helemaal hebben begrepen. Maar het stagelopen is gewoon zo’n toffe ervaring. Je maakt de cultuur en de mensen op een andere manier mee dan in je vrije tijd en je leert er ontzettend veel van. Counseling op de school is te vergelijken met schoolmaatschappelijk werk in Nederland, dus hoe ik er nu tegenaan kijk kan ik er zeker wat mee. De kinderen waar ik mee werk zijn allemaal tussen de 12 en 15 jaar oud, hele leuke leeftijd! Ik ben tot nu toe vooral bezig geweest met meelopen en het leren kennen van de leerlingen en docenten. Ik loop 6 ochtenden in de week stage, waardoor ik de middagen lekker kan doen wat ik wil. De dagen lijken zo lekker lang! Op de maandagen hebben ze altijd een vlaggenceremonie, waarbij ze de Indonesische vlag hijsen met gezang en muziek. Dat is echt heel leuk om te zien! Ze doen dat voor het herdenken van de onafhankelijk en omdat ze trots zijn op hun land.

Toen ik een week in Lombok was werd ik helaas een beetje sakit (ziek). Dat was best klote, omdat ik graag stage wilde lopen, maar dat lukte niet echt. Ik was maar een dagje beroerd en dacht aan iets van voedselvergiftiging. Verder was ik een aantal dagen een beetje gammel, tot ik me weer echt een dag heel beroerd voelde. Gelukkig ging het de volgende dag al een stuk beter. Hebben we dat in ieder geval al gehad voor de komende 5 maanden haha!

Na twee weken, toen Lieke en Manon ook waren gearriveerd, was ons huisje compleet. Op de verjaardag van Dianthe, die ik natuurlijk in de ochtend had verrast met ontbijt op bed, om de Hilliger traditie een beetje in stand te houden in Indonesië!
We hebben het heel gezellig met z’n vieren en kunnen heel goed samen, maar ook goed lekker alleen op pad gaan! We hadden de verjaardag van Dianthe maar gelijk even goed gevierd in café Marina!

We zijn het weekend na hun aankomst naar Gili Trawangan geweest. Dit is een eilandje vlak bij Lombok, dat bekend staat om de mooie blauwe zee, het witte strand en de party’s. Het ziet er inderdaad echt heel mooi uit en we hebben het ook echt heel relaxed gehad daar! Aan het einde van de middag begon het ineens super hard te stormen. Na twee uur trok het weer over en was er alleen nog de schade van de omgevallen bomen en een paar kapotte bootjes. We hebben toen nog lekker een beetje gepartyd en de volgende dag nog even genoten van het mooie strand!
Ik had toen nog 4 dagen vrij van school, omdat de leerlingen try-outs hadden voor de examens. Dus ben ik samen met Dianthe twee dagen naar Senaru gegaan. Dat is een dorpje aan de voet van de Rinjani mountain, waar we een tocht naar de watervallen wilde doen. Omdat het een beetje regende besloten we om de watervallen de volgende dag te gaan bekijken. We gingen toen een biertje doen met onze gids Joh-an, die ons even later naar Bayan bracht. Een super mooie plek bij de Sawa’s waar we de zonsondergang hebben gekeken. Daarna was er ook nog een sterrenhemel waar je u tegen zegt, echt zo mooi! Nadat we heerlijk hadden gegeten bij een warung daar in de buurt, zijn we lekker gaan slapen om ’s ochtends de watervallen te bekijken. Die waren ook echt prachtig! De eerste kun je onder gaan staan, waarbij de straal heerlijk je nekje masseert. Als je dan opgedroogd bent in het zonnetje, loop je verder naar nummer 2. Die eigenlijk nog mooier is en waar je lekker kan zwemmen. Super toffe uitstapjes gehad dus!

Ik vind het heel leuk om af en toe lekker alleen op pad te gaan en dan echt de cultuur te proeven en de lokale mensen te ontmoeten. Zo ben ik een middag een tempel gaan bezoeken vlak bij ons in de buurt, waar ik aan de praat raakte met een familie die een ceremonie aan het houden waren voor een pas geboren baby in de familie. Ze waren hindoeïstisch en toen ze weg wilde gaan naar een andere tempel om te bidden, nodigde ze me mee uit. Ik heb toen meegedaan met bidden en ze hebben me ook helemaal uitgelegd hoe het zat, en waarom ze wat deden. Het was echt heel tof en interessant om te zien en mee te maken. Volgens mij zat ik met het rijst op m’n voorhoofd en de bloemen in m’n haren helemaal te glunderen haha.
Ook waren we door mensen die bij Alberto werken, een tentje waar we regelmatig ’s middags zitten, uitgenodigd om traditionele wijn te komen drinken. De andere dames gingen niet mee dus was ik alleen gegaan. Ik kreeg super lekker eten en het was echt heel gezellig! De wijn wordt gemaakt van palmsuiker en was eigenlijk nog best lekker. Het had een mooi roze kleurtje, wat maakte dat het er ook nog eens gezellig uit zag haha!

ZO. dat waren een beetje mij ervaringen van de afgelopen tijd. Ik heb GEPROBEERD de hoogtepunten er een beetje uit te halen en het niet te langdradig te maken haha. Ik heb het zoals je kunt lezen enorm naar m’n in en eigenlijk ook nog helemaal geen last van heimwee gehad!

Nog ff een aantal leuke weetjes:
- Het is hier nu regenseizoen, dus af en toe valt er tussen de mooie, zonnige dagen, in een keer zoveel regen, dat de straten er blank van staan!

- Ik heb eindelijk een klein irritant zusje! We hebben een buurmeisje genaamd Lisa, die zo nu en dan binnenkomt vallen, enorm druk doet, ons eten opeet en dan weer weggaat. Ze neemt meestal wel een mooi bloemetje mee voor in je haar, wat dan wel weer lief is.

- We kunnen een dierentuin beginnen aan ons huis. Met alle mieren, ratten en onze lieve Gekko, die vooral in de nacht lekker veel geluid maakt. Ik noem hem Yuda, want dat betekent oorlog.

- De eerste zuigzoen is gezet! Manon was gestoken door een wesp dus toen heb ik het gif er even voor haar uitgezogen haha.

- Op mijn school zitten moslims, christenen, katholieken, hindoeïsten en boeddhisten. En op vrijdag bidden zij altijd in de ochtend. Het is super leuk en interessant om daarbij te kijken!

- Het verbaast me echt hoe camerageil Indonesische mensen zijn. Selfie na selfie wordt gemaakt!

- Onze grote vriend Jimmy komt twee keer in de week een cursus Bahasa Indonesia geven. Gaat af en toe wel heel snel, maar is heel erg handig!

- Ik ben al aangehouden door de politie, omdat ik met m’n slaapkop vergeten was om ’s ochtends m’n helm op te doen. Gelukkig spraken ze geen woord Engels en hoefde ik niks te betalen haha!

- We hebben al een aardbeving gevoeld! Deze was 7.1 op de schaal van richter, maar wij hebben hem maar heel kort en zacht gevoeld, omdat die een stuk verder was. Boven Flores in de zee.

Applaus voor jezelf dat je het helemaal hebt volgehouden met lezen tot het einde!
SAMPAI JUMPA LAGI! (zie je later)

xxx